Hoe help je een Bikkel groeien?

‘For a seed to achieve it’s greatest expression, it must come completely undone. The shell cracks, it’s insides come out and everything changes. To someone who doesn’t understand growth, it would look like complete destruction.’ – Cynthia Occeli

Ondernemen vergt kracht en energie. Je kunt niet “een beetje” ondernemen, je moet er echt voor gaan als je er succesvol in wilt zijn. Dat is wat mijn Bikkeljaar mij geleerd heeft. En wat ondernemen een extra grote uitdaging maakt, is een beperking. Weinig energie hebben, bijvoorbeeld. Terwijl je dat nodig hebt om je onderneming aan de gang te houden.

Gedurende het eerste jaar gaat de energie vooral zitten in de opzet van je onderneming. In het schrijven van een ondernemingsplan, je netwerk uitbreiden, administratie, ontwerpen, nadenken, vormgeven. Tot de onderneming staat, als een zaadje dat openbarst. Klaar om te groeien. Niet voor niets hebben ondernemers het over een “bloeiende” onderneming. Ook mijn Bikkeljaar verliep ongeveer zo.

Nog iets anders viel mij op. Wat ik het allerspannendst vond, was ruimte innemen. Gaandeweg realiseerde ik me meer en meer dat mijn onderneming een uitdrukking was van mijzelf. Mijn waarden, talenten, overtuigingen, inspiratie en mijn missie. Wat heel persoonlijk voelde, ging ik delen met de buitenwereld. Ook al was dat niet het geval, het voelde alsof de hele wereld meekeek. Ik stond op het punt om te laten zien wat ik toe te voegen had, met mijn grote mond. Schoorvoetend, soms schuifelend, dan weer met een zelfverzekerde stap, ben ik die ruimte in gaan nemen. Kreeg ik steeds meer vertrouwen in mijzelf en mijn onderneming.

Naast alle praktische uitdagingen waar een beginnend ondernemer voor staat, loopt parallel een persoonlijk proces. Die twee vormen een combinatie die ervoor zorgt dat niet iedere ondernemer doorzet en doorbreekt. Voor iemand als ik komt daar een fysieke beperking bovenop. Met als consequentie dat ik niet alleen onzeker was over mijn fysieke vermogen om een onderneming te runnen. Dat op zijn beurt deed me soms afvragen of het ik moest willen en of ik het echt kon. Mooi verhaal, maar wat heeft die Bart de Graaff Foundation daar nou mee te maken?

In eerste instantie was er twijfel of ik geschikt zou zijn voor deelname aan het Bikkeljaar. Ik kwam zo krachtig over tijdens mijn pitch, dat men zich afvroeg wat ik daar deed. Waar had ik de Bart de Graaff Foundation voor nodig? Ik leek het prima zelf te redden. Story of my life. Dat is de allergrootste valkuil van een echte Bikkel. Kracht. Ze zijn zo gewend om te knokken voor alles, hoge eisen aan zichzelf te stellen en meer te willen dan ze misschien kunnen, dat ze op het eerste gezicht helemaal niet zo beperkt overkomen. Zelfs niet met een zichtbare beperking, is mij afgelopen jaar opgevallen.

Maar onder die laag zit nog iets anders, bij ons allemaal. We hebben soms hulp nodig en steun. Iemand die niet vraagt maar doet. Iemand die een bedding biedt waar we op terug kunnen vallen. Iemand die ons moed inspreekt en bekrachtigt. Die ons een zetje geeft als we aan onszelf twijfelen en een schouder als het tegenzit. En iemand die dat doet zonder ons kracht te ontnemen maar juist zelfsturing bevordert. Dat is wat de Bart de Graaff Foundation doet. Wat ze ook doen, is energie besparen. Door aan de praktische kant bij te springen waar ze kunnen, mee te denken en zelfs (!) mee te werken. Op die manier kan een Bikkel in relatieve rust aan en in zijn onderneming werken. Om maar bij de metafoor te blijven, je zou kunnen zeggen dat de Bart de Graaff Foundation de voedingsbodem is voor de onderneming van een Bikkel.

Het resultaat voor mij is een onderneming die in mijn Bikkeljaar is opgestart. Binnenkort gaat de website online, worden visitekaartjes gedrukt en ga ik met Eigenwijzer de wereld in. Vol vertrouwen, geworteld, klaar om te groeien…en bloeien.

Liselore Rugebregt

Tekstbureau Hoofdstuk 11

Bekijk meer info over ...