De kleine wereld van maatschappelijke organisaties

Sinds kort loop ik stage op de afdeling Fondsenwerving & Communicatie bij NSGK, de Nederlandse Stichting voor het Gehandicapte Kind. Het bijhouden van de social media, nieuwsberichten schrijven voor de website, het opzetten van een nieuwe rubriek én nu ook nog een blog schrijven voor de Bart de Graaff Foundation!

Bikkel Robin
Ik lees graag de inspirerende verhalen van alle Bikkels en toevallig ken ik ook een Bikkel van dit jaar, namelijk Robin van Damme. Elke week train ik in het Olympisch Stadion in een prothesegroepje en Robin is mijn trainer. Robin is bezig met het opbouwen van zijn Bootcamp en Personal Training bedrijf. Ik was dan ook verheugd toen ik hoorde dat ‘mijn’ NSGK het Bikkelprogramma financieel gaat steunen. Ik dacht eraan hoe klein de wereld de wereld van maatschappelijke organisaties is. Ze inspireren en helpen elkaar.

Beperkingen weerhouden mij niet
Zelf heb ik het Goltz-Gorlin syndroom, waardoor ik meerdere lichamelijke beperkingen heb. Zo heb ik een verkorte linkerarm met één vinger en draag ik links een onderbeenprothese. Deze beperkingen weerhouden mij niet om werkervaring op te doen en mijzelf te ontwikkelen, net als de Bikkels. Sterker nog, ik vind het ontzettend leuk om praktijkervaring op te doen. Ik studeer Journalistiek en Communicatie. Stagelopen is altijd mijn favoriete onderdeel geweest. Hiermee ontwikkel ik mijzelf en leer ik verschillende mensen én organisaties kennen.

NSGK
De eerste maanden bij NSGK zijn als een speer voorbij gegaan. Ik ben ontzettend blij in zo’n inspirerende omgeving te mogen werken. Iedereen zet zich met hart en ziel in voor kinderen en jongeren met een beperking. Wat ik mooi vind, is dat het kantoor van NSGK hét voorbeeld is van een inclusieve werkomgeving. Zo biedt NSGK mij als stagiaire een kans om ervaring op te toen, maar ook werknemers met een beperking zoals Youssra en Karin. Zij kunnen zich bij NSGK ontwikkelen als werknemer en als collega, waarbij niet de beperking, maar de persoonlijke ontwikkeling binnen de functie centraal staat. Daarna kijkt NSGK wat hiervoor nodig is om dit mogelijk te maken. Zo kan Youssra door de brede deuren en het ruim opgezette kantoor gaan waar ze wil met haar elektrische rolstoel. Met behulp van een speciale microfoon kan Karin, die slechthorend is, vergaderingen gewoon volgen en communiceren met haar collega’s. En dankzij de verstelbare bureaus kan ik fijn zitten met mijn kleine lichaam. NSGK houdt rekening met de beperking, maar het is hier geen issue. Het zijn de kleine aanpassingen die een groot verschil maken.

Maatschappelijke organisaties
Tijdens sollicitaties is mij al een paar keer gevraagd: ‘Wat is de reden dat je veel bij maatschappelijke organisaties vrijwilligerswerk doet en solliciteert?’ Eigenlijk is het voor mij heel simpel. Met en dankzij mijn beperking wil ik mij inzetten voor anderen, het liefst kinderen of jongeren die net even in een moeilijkere situatie zitten. Ook merk ik dat maatschappelijke organisaties niet kijken naar mijn beperking, maar de mogelijkheden zien.

NSGK vindt dat kinderen en jongeren met én zonder handicap gewoon samen moeten kunnen spelen, leren, werken, wonen en leven. De Bart de Graaff Foundation vindt het weer belangrijk dat elke jongere met een beperking kan ondernemen en steunt ze daar ook in. Wat dat betreft sluiten NSGK en de Bart de Graaff Foundation naadloos op elkaar aan. Ik ben een dankbaar persoon dat ik mij voor het goede doel mag inzetten. In de toekomst wil ik het liefst werken in de kleine, maar inspirerende omgeving van maatschappelijke organisaties. Waar ik de Bart de Graaff Foundation wellicht ook wel weer zal tegenkomen.

Aranka van Lindert