Granny verteld!

Opa vertelt of in dit geval oma vertelt of zoals mijn vriendinnen mij noemen ‘Granny’! Toen ik vorig jaar mijn Bikkeljaar begon had ik hoge verwachtingen, voornamelijk van mezelf. Terwijl jullie dit lezen zit ik ergens aan de andere kant van de wereld in Ecuador en ben ik aan het genieten van een prachtige reis en geloof mij je kan het slechter treffen! Nu zo aan de andere kant van de wereld is het ook een mooi moment om bepaalde dingen echt af te sluiten en verder te kijken naar aankomend jaar!

Bikkel
Naast de hoge verwachtingen van mezelf had ik in het begin ook wat moeite met de benaming van ‘Bikkel’.  Vanuit mijn verpleegkunde opleiding stond de naam bikkel synoniem voor mannen met maar 1 bal. Nou ben ik geen man en technisch gezien heb ik geen één bal, maar heb ik er twee. Volgens sommige mensen in mijn omgeving size enormous. Ik ga geen uitdaging uit de weg en ik bewijs graag het tegendeel van wat anderen mensen roepen. Het zat hem misschien niet eens zo zeer in de naam maar waarschijnlijk meer in het feit dat ik mezelf niet zo zeer een echte Bikkel vond/vind. Ik kan (bijna) alles nog, dat bijna staat tussen haakjes omdat ik zelf vind dat ik alles nog kan of tenminste moet kunnen. Ik denk dat veel ‘Bikkels’ dit wel herkennen. Jezelf niet zielig vinden en ongekend hoge eisen stellen aan jezelf. Ik in ieder geval wel, het kan namelijk bijna altijd beter, mooier en sneller. Veel van die gedrevenheid komt voort uit mijn fysieke uitdaging (echt een hekel aan de term beperking), de drang, de drive en de positiviteit is nog meer naar voren gekomen na mijn ongeluk want ik wilde mij nooit meer zo zwak en machteloos voelen als toen.

Falen of leren
Ik heb mezelf dus heel sterk ‘gemaakt’ en ik blijf mijn grenzen hierin verder opzoeken en oprekken, dat heb ik gedurende het afgelopen jaar dan ook veelvuldig gedaan en heb ik niet mijn Bikkeljaar zo kunnen in richten als ik graag had gezien. Dat vond ik lastig want naast opgeven is ‘falen’ of niet doen wat je beloofd voor mij net zo lastig of misschien wel lastiger! Ondanks dat ik nu niet een succesvolle sportmarketing onderneming, zoals ik mij had voorgenomen aan het begin van het jaar. Weet ik nu dat ik niet ‘gefaald’ heb! Ik heb heel veel geleerd. Zo weet ik bijvoorbeeld dat ik heel veel kan hebben, dat ik pas van het padje raak (letterlijk en figuurlijk)  als ik de personen waar ik op leun, steun of mijn praatpaal zijn, niet meer heb, het vertrouwen verliezen of mij in de steek laten. Mede daarom koester, waardeer en wordt ik ontzettend blij van mijn (Bikkel) familie en vrienden. Soms is namelijk alles wat je nodig hebt een flinke knuffel of aanmoediging dat je het kan en dat het goed komt en dat is rijkelijk aanwezig en wordt ernstig gewaardeerd!

Spijt, zonde van je tijd
Er werd ooit wel is tegen mij gezegd dat ik met een voet op de rem leef er niet voor durf te gaan, nou dat is niet meer! Ik doe wat ik zeg en ik zeg wat ik doe en hecht daar ook veel waarde aan. Aan het einde van de dag moet je namelijk blij zijn met jezelf, maar ook zoals een goeie vriend tegen mij zei mocht je overlijden (wat natuurlijk niemand wil, maar zoals ik ook weet een ongeluk zit in een klein hoekje…) dat je tevreden terug kan kijken, blij bent met wie je bent, wat je hebt gedaan en het belangrijkste geen spijt, want spijt is zonde van je tijd!

Acceptatie
Inmiddels begin ik het steeds meer te accepteren, leer ik nee zeggen en mijn grenzen aan te geven. Dat ik nu aan het einde van dit Bikkeljaar niet de onderneming heb opgestart die ik graag had willen hebben maar, alle keuzes die ik gedurende dit jaar gemaakt heb, heb ik zelf gemaakt en ook echt voor mezelf gemaakt. Mijn eigen sportmarketing bureau is nog steeds een wens maar voor nu ga ik op zoek naar eerst wat meer ervaring zodat ik straks echt iets voor mezelf kan beginnen als ik iets meer vlieguren heb gemaakt. Zoals Jason Mraz zingt I won’t give up, dat zit namelijk niet in mijn DNA. Het is belangrijk om te Vechten voor wat je wil en waarin je gelooft en doen waar je gelukkig van wordt!

Iets wat ik en de rest van de Bikkels heel letterlijk nemen en ik iedereen kan aanraden is het volgende:
Don’t limit your challenges, challenge your limits! 

Net als ik hebben ook heel veel anderen al veel moeten opgeven, ik denk niet dat ik of eigenlijk iemand zoveel zou moeten opgeven! Dus blijf dromen, wensen en gun elkaar deze dromen en wensen!

Granny sluit af!
Lotte van Trigt