Een grenzeloze Bikkel

Ik ben co-founder van Stichting Infinita. Infinita betekent Grenzeloos omdat wij vinden dat iedereen, handicap of niet, grenzeloos veel mogelijkheden heeft om met zijn/haar talenten iets te betekenen in de maatschappij. Daarnaast zorgen wij dat de negatieve beeldvorming omtrent mensen met een beperking wordt verbeterd, waardoor iedereen grenzeloos van het leven kan genieten.

Infinita
Infinita is niet zomaar ontstaan. Door discriminatie kon ik niet verder met mijn studie tot creatief therapeut. Alleen mijn scriptie nog en dan zou ik afgestudeerd zijn. Toen ik niet verder kon met mijn studie had ik 3 opties. De eerste optie was om mijn studie te vervolgen in Nijmegen of Leeuwarden. Ik had net een leuk huisje in Amersfoort en zag het niet zitten te verhuizen of lang te reizen. Daarnaast had ik al 6 jaar gevochten om te studeren en tegen de muur vol discriminatie en negatieve beeldvorming. Ik was klaar met vechten en studeren.

You’re perfectly imperfect
Mijn tweede optie was om gewoon lekker thuis te zitten met mijn Wajong uitkering en te genieten van een oneindige vakantie. Ook dit paste niet bij mij en dus besloot ik voor optie drie te gaan. Ik wilde me inzetten om ervoor te zorgen dat iedereen een gelijke kans krijgt in de maatschappij, ongeacht handicap of ziekte. Eigenlijk heeft namelijk iedereen in Nederland een beperking. Oké, de mijne is zichtbaar maar een ander komt misschien altijd te laat, kan niet samenwerken, is slordig en ga zo maar door. Iedereen is in mijn ogen gelijk en zoals onze slogan van Stichting Infinita: “You’re perfectly imperfect”.

Grenzen?
Ik geloof niet in grenzen en laat mij dan ook geen grens opleggen. Mijn artsen en behandelaars worden wel eens gek van mij, als ik weer met een grenzeloos plan kom dat gedoemd lijkt te mislukken. Zo heb ik er met Nienke voor gezorgd dat wij met rolstoel en al de stijger af in het water konden plonsen. Gewoon van de steiger is natuurlijk maar saai en dus kwam er een hele ramp zodat het net even wat sneller ging. Maar ook op een skatebaan waren wij te vinden met onze rolstoelen. Ook zijn we met ‘kraantje pappie’ in Rotterdam bij de Koopgoot naar beneden geracet en vervolgens met de roltrap weer omhoog.

Hoe harder hoe beter. Wat dat betreft kan ik me helemaal vinden in Bart en zijn passie voor snelle auto’s. Het kan echt niet snel genoeg gaan. Wist je trouwens dat ik met mijn rolstoel 28,9 km per uur ging? Echt! Ik kan wel zeggen dat die gebeurtenis met stip op nummer 1 staat qua geluksmomentjes. Mijn volgende plan is om dat record te verbreken door op de berg in Valkenburg naar beneden te racen. Een klein detail is dat ik eerst even moet bedenken hoe ik ga remmen.

Nee, ik draai nergens mijn hand voor om. Of het nou racen met een rolstoel is, uit een vliegtuig springen of het water in duiken. Ik ben, net zoals mijn stichting grenzeloos en als ik dan met mijn rolstoel een Jeep van Rally for Kids uit de blubber moet trekken, geen probleem! Ik ben immers een grenzeloze bikkel.